Uit lichaamsgerichte kringen hoor je de laatste tijd steeds meer geluiden dat we vaker zouden moeten toegeven aan onze natuurlijke ademhalingsimpulsen. Wat dat zijn natuurlijke ademhalingsimpulsen? Ik noem er enkele: niezen, geeuwen, zingen, hoesten, snuffelen, snuiven, boeren, schreeuwen, zuchten, blazen, steunen, lachen, huilen, gillen en fluiten. Deze natuurlijke impulsen zijn voor een groot deel verdrongen, omdat ze maatschappelijk veroordeeld worden als primitief, onbeleefd, kortom als onfatsoenlijk gedrag. Je hoort je nu eenmaal aan de beleefdheidsregels te houden. Dat zie je bijvoorbeeld als iemand in gezelschap moet geeuwen.. Eerst houdt men de hand voor de mond en vervolgens probeert men de geeuw te onderdrukken, zodat niemand het ziet. Hierdoor blijft het allemaal in een verkrampt mond-en keelgebied steken .Het is ook onbeleefd als we uitbundig lachen of te nadrukkelijk niezen. Helaas bewijzen we er onszelf geen dienst mee , als we de meest oorspronkelijke vorm van ademhalen er onder houden. Want deze natuurlijke impulsen zijn de steunpilaren voor een levendige ademhaling. Maar door het uiten van onze natuurlijke impulsen geven we niet alleen de ademhaling de nodige levendigheid, maar geven we ons ook de mogelijkheid om onze psychische spanningen kwijt te raken.
